BE CAREFULL WHAT YOU WISH FOR

Al jaren verslind ik artikelen over schuurvondsten. Een artikel een poosje geleden over een zeldzame Lamborghini Espada die na 30 jaar opdook in een oude schuur in het Engelse Lake District zit nog vers in mijn geheugen. Ik hoopte mijn detailtanden eens te kunnen zetten in zo’n min of meer vergeten waardevol object, welke in vaak vervallen staat, na opslag is herontdekt.

Afgelopen jaar was het eindelijk zover. Ik werd gebeld door een vaste klant die zijn hand had kunnen leggen op een schuurvondst. Of ik deze barnfind van de gevolgen van veertig jaar “schuurtijd” wilde verlossen. Of ik de detailing wilde doen. Natuurlijk wilde ik een schuurvondst detailen! Dat hoef je mij geen twee keer te vragen. Zoiets wil ik al jaren. Aan zo’n stuk antiek valt zoveel eer te behalen. Ik maakte ruimte in mijn werkplaats. Geen Lamborghini Espada maar een charmeuse RNUR (Regie Nationale des Usines Renault) Juvaquatre Dauphinoise.

De aanblik van 40 jaar vuil was zelfs voor deze detailer even schrikken. “Be carefull what you wish for Marinus”, dacht ik bij mezelf toen ik de deur opende. Enfin, je hebt “passie voor glans” of je hebt het niet. Ik toog aan de slag. Het was tenslotte mijn allereerste schuurvondst. Die lol liet ik me niet afnemen. Na zoveel jaren in de schuur was zelfs een heel ecologisch leefsysteem ontstaan.

De opdrachtgever wilde de auto ook heel graag gepolijst hebben, maar op sommige plekken zat er nog maar een 30 micron ieniemienie laklaag op de auto. Even ter vergelijking; een auto met een normale lakdikte heeft ongeveer 150 tot 200 micron. Wonen in een schuur is geen leven mensen. Een auto moet naar buiten kunnen om te ravotten, te spelen, om gezien te worden en om te rijden. Hij mag zich weer een Renault noemen, is inmiddels verkocht en heeft een heerlijk en jubelend autoleven in Las Vegas. Viva las Vegas!