GEWOON UITZWAAIEN

Onze burgemeester gaat weg! Dat vind ik nou jammer. Ik vind onze burgemeester een sympathieke gast. Van mij mocht hij blijven. Niet iedere gemeente is gezegend met een sympathieke burgemeester. Onze burgemeester was in al die jaren vaak te vinden voor een goede opening of ludieke actie als hij tijd had. Je hoefde het alleen maar te vragen. Als hij kon, kwam hij. Het leuke was – zo heb ik meerdere mensen achteraf horen zeggen – dan dacht hij ook nog met je mee. Soms had je het niet door, kwam er gewoon iemand aanlopen of op de fiets net als iedere Kampenaar, en als hij vlakbij was, trok hij zijn ambtsketen uit zijn binnenzak, deed hem om en stond er ineens een burgemeester. Hij deed niet aan deftig burgemeestersgedoe, nee, hij deed gewoon gewoon. Als ik hem hoorde spreken, had hij altijd iets positiefs te zeggen. Hij schreef columns in de plaatselijke krantjes en hij hees jarenlang koeien omhoog in de toren. Hij introduceerde de Kamper eiland kaas. Ooit verfde onze burgemeester de Kamperbrug in Amsterdam omdat het onderhoud daar zo verroeste slecht was. Zo’n brug was het eigenlijk niet waard om de naam Kamperbrug te dragen. De brug kreeg een lik verf van onze burgemeester. Volgens mij heeft onze burgemeester zelfs nog heel aardig leren melkbusschieten in de jaren dat hij hier woonde als ik de nieuwsberichten zo bekeek. Op zijn kantoor heeft hij zelfs een eigen melkbus staan, heb ik van horen zeggen.

Het lijkt bijna wel of ik ‘m persoonlijk ken, maar dat is niet zo. Ik zag ‘m alleen zó vaak voorbij komen. Bij alle openingen en acties, verjaardagen van honderdjarigen en zoveel jarige huwelijksjubilea heeft hij zo vaak in de krant gestaan, daar kun je volgens mij een boek mee vullen. Op Twitter zag ik vaak zijn burgemeesterstweets voorbijkomen. Je hoort natuurlijk eigenlijk netjes meneer te zeggen tegen de burgemeester, maar de meeste mensen, die hem ontmoetten en die ik heb gesproken, dachten bij onze burgemeester toch gewoon aan Bort. Omdat hij zo gewoon deed. Bij deze zwaai ik hem uit. Dag Bort, het ga je goed!

( Stadscolumn #33 | 31 augustus 2021 )

“WÖÖR BIJ D’R ENE VAN?”

Dat hoorde ik toen ik net (1995) in Kampen woonde. “Wat zeggen ze nou?”, dacht ik eerst. Later zag ik het ergens staan. Aha, zo schrijf je dat dus op zijn Kampers. Als iemand van “buitenaf” wist ik ook niet precies wat men hiermee bedoelde. Nu weet ik het wel natuurlijk. Je ontwikkelt een “oor” voor het Kampers dialect als je hier wat langer woont. Inmiddels kan ik zeggen dat ik er “ene” ben van Passie. Ah denkt u misschien, dan heeft ie het toch niet goed begrepen. Jawel hoor! Bij gebrek aan een Kamper familiestamboom heb ik mijn bedrijf Passie voor Glans tot Kamper stamboom uitgeroepen.

De meeste autoliefhebbers weten wie ik ben en als ze het nog niet weten, moeten ze maar gauw mijn website verder bezoeken. Ik uutprakkezeer voor u regelmatig een mooi “stukkien” over Kampen, over auto’s en wat me verder nog te binnen schiet. De inspiratie komt vanzelf want in Kampen gebeurt genoeg!