SLOW PARKING

Parkeren in Kampen. Je parkeert je auto. Je tikt de meter wakker en je wilt verder intikken om te parkeren. Oei, kenteken gevraagd. De meesten hebben dat niet direct in hun hersenpan paraat. Je gaat op gepaste afstand terug naar de auto voor het kenteken. De volgende in rij begint alvast met intikken van zijn of haar kenteken vanaf een klein spiekbriefje. Dit duurt dan wel even omdat ook de minimale gebruiksaanwijzing van de meter een soort “al-doende-leer-je-het-wel” methode heeft. Tegen de tijd dat je weer bij de meter bent met je kenteken in je hoofd moet je wachten op twee voorgangers en áls je dan aan de beurt bent, ben je je vers gememoriseerde kenteken meestal al weer kwijt omdat je net twee appjes hebt beantwoord. Als je net aan de beurt bent en niet de hele rij achter je wilt laten voorgaan als je terugloopt naar de auto om het kenteken in je op te nemen, kun je je co- of bijrijder naar de auto sturen en die brult of appt het kenteken over het plein heen opdat dit ingetikt kan worden. Ook gebeurd: terwijl je bij de meter wacht om te kunnen betalen is de parkeerwacht al aan het controleren aan de andere kant van het plein.

In – ik geloof 2017- kondigde een gefrustreerde automobilist in het centrum van Kampen aan na het ter plekke ontvangen van een parkeerboete, dat hij de parkeermeter omver zou rijden en daarna naar de kapper zou gaan. Na het verkondigen van zijn maatregel voegde hij direct daad bij het woord. Hierna ging hij naar de kapper. De gemeentelijke betaalpaal, die altijd fier rechtop stond, hing als een geknakte tulp tussen de straatstenen op het plein. Hoewel het beslist een brute actie was, hoorde ik toch zo hier en daar wel wat sociale media gegrinnik. Mogelijk is de parkeermeter in gedachten van velen al wel eerder weg gewenst. De haarcoupe van de heethoofdige bestuurder is waarschijnlijk niet voltooid, want de politie was snel ter plaatse.

Parkeren in het centrum van Kampen vereist een rustige en zen-achtige houding. Wat misschien geen verkeerd idee is in onze supersnelle samenleving. Laat zakken die haast en omarm die “slow parking” ervaring. ‘s Zomers staat er soms een hele rij bezoekers van onze stad opgewekt met elkaar te overleggen bij zo’n betaalpaal. Stadsbewoners zien we hopelijk snel weer de tijd nemen toeristen uit te leggen hoe de parkeermeter werkt. Kijk dat is leuk. Het kost tijd, het is gedoe, men komt weliswaar te laat op een afspraak, maar toch. Betere stadsmarketing kun je niet hebben. We hebben eigenlijk enorm geboft met onze parkeermeters.

( Stadscolumn #4 | 29 april 2020 )

“WÖÖR BIJ D’R ENE VAN?”

Dat hoorde ik toen ik net (1995) in Kampen woonde. “Wat zeggen ze nou?”, dacht ik eerst. Later zag ik het ergens staan. Aha, zo schrijf je dat dus op zijn Kampers. Als iemand van “buitenaf” wist ik ook niet precies wat men hiermee bedoelde. Nu weet ik het wel natuurlijk. Je ontwikkelt een “oor” voor het Kampers dialect als je hier wat langer woont. Inmiddels kan ik zeggen dat ik er “ene” ben van Passie. Ah denkt u misschien, dan heeft ie het toch niet goed begrepen. Jawel hoor! Bij gebrek aan een Kamper familiestamboom heb ik mijn bedrijf Passie voor Glans tot Kamper stamboom uitgeroepen.

De meeste autoliefhebbers weten wie ik ben en als ze het nog niet weten, moeten ze maar gauw mijn website verder bezoeken. Ik uutprakkezeer voor u regelmatig een mooi “stukkien” over Kampen, over auto’s en wat me verder nog te binnen schiet. De inspiratie komt vanzelf want in Kampen gebeurt genoeg!