LAATSTE ROADTRIP

Dat de liefde van je leven niet altijd een mens hoeft te zijn, werd me duidelijk toen ik al weer enige tijd geleden in het AD een bijzonder nieuwsberichtje tegenkwam van iemand die heel graag bij zijn geliefde begraven wenste te worden. Namelijk zijn Mercedes-Benz E 500.

Ik zocht het even op: mijnheer Buffon Pitso, een Zuid-Afrikaans oud-politicus prefereerde een auto boven een kist als laatste rustplaats. Als zakenman had hij ooit een meevaller en die investeerde hij in een paar mooie Benzen.­­ Na een flinke financiële miskleun raakte hij ze weer kwijt. Tot zijn grote spijt waarschijnlijk. Met een klein budget lukte het hem toch nog om bovengenoemde gebruikte Mercedes-Benz te bemachtigen, waarmee hij dan niet meer de weg op kon, maar waarin hij in ieder geval nog knusse zitplaats vond om naar de radio te luisteren. Na zijn overlijden kwamen er een flinke papierhandel en een doortastende begrafenisondernemer aan te pas en uiteindelijk is er een tweeënhalve meter diepe kuil gegraven, waarin mens (met gordel om) en machine verdwenen. Aldus het AD.

De door de familie geplaatste foto’s gingen ongekend viraal. Of dit nu inspiratie gaf voor ene meneer Azubuike in Nigeria zou ik niet durven zeggen. Zeker weten of het waar is doe ik ook niet, maar tongen fluisteren dat deze mijnheer zijn vader een nieuwe BMW had beloofd. Triest genoeg overleed pa voor hij zijn cadeautje kon ontvangen. De zoon loste zijn belofte in door zijn vader in de nieuwe X5 te begraven. Aldus de Hindustan Times, aldus het AD. Anderen beweren dat dit verhaal misschien een hoax is. De waarheid komt uiteindelijk wel een keer boven tafel, vermoed ik zo.

Het idee is op zichzelf helemaal zo gek nog niet, denk ik. Had je in een ver verleden enige status, dan werd je begraven met krijgers, paarden, sieraden, een kam, kookgerei, wat spelletjes en de economische ruileenheden van dat moment. Niemand weet precies hoe het zit in het hiernamaals. Ik zeg: een klein rugzakje proviand voor de laatste trip is toch wel het minste dat je kunt meenemen. Immers, je zult je na je dood toch ook in het hiernamaals moeten verplaatsen? Voor ons moderne mensen lijkt een Volvo me toch wel hét aangewezen vervoermiddel. Mocht zoiets nou mogelijk zijn, wat zou je dan wensen voor je laatste en eeuwige roadtrip? Je trouwe Volvo goed verzorgd achterlaten bij je schatten en geliefden of je lieve schat meenemen onder de groene zoden? Ik ben er nog niet uit.

( Column #36 | Volvodrive Magazine | nr. 78 / 2024 )

MARINUS BROUWER

Is gedreven lakspecialist, ondernemer en woordensmid. Met veel slagvaardigheid en woordspelingen uit hij op social media als autoriteit op zijn gebied zijn passie voor glans, tevens de naam van zijn onderneming. Als je hem niet in zijn werkplaats vindt, werkt hij op locatie bij de klant. Als “knight in shining armour”, mag je wel zeggen, want zijn lakherstellende behandeling redt autolevens. Zijn diepzwarte, soepel rijdende Volvo V70 R is een hoogglanzend visitekaartje en heeft een extreem hoge aaibaarheidsfactor, maar Brouwer hashtagt: “#eyesdontleavefingerprints”. Met andere woorden: “Alleen kijken, niet aankomen!” Hij schrijft op deze plek over Volvo, autoverzorging, passie voor glans, het leven en de rest.