ZWEDENSWAARDIGHEDEN
Kwam ik laatst een wetenswaardigheidje of eigenlijk een Zwedenswaardigheidje tegen in een online-artikeltje over het stadje Lulea, waar de gemeente via een campagne haar inwoners aanmoedigt om elkaar voortaan goedendag te zeggen. Echt, het is geen grapje. Klaarblijkelijk lopen zij daar te vaak zonder iets tegen elkaar te zeggen door het dorp. “Teveel mensen kunnen dan eenzaam worden”, zo vertelde de sociale strateeg van de gemeente in het artikel. In het belang van het welbevinden van de inwoners en de onderlinge verbinding heeft de gemeente daarom een campagne opgezet via filmpjes en sociale media, opdat zij elkaar voortaan wat meer “god dag” gaan zeggen. Of “hej”, “ha” of “hoi” voor de jeugd; iets moderner. Wellicht zijn de inwoners van Zweden, in tegenstelling tot andere Europeanen, meer op zichzelf. Dat kan. Op sommige plaatsen in Nederland hebben we dat ook. In kleine plaatsen zeg je elkaar eerder gedag, want je kent praktisch het hele dorp. Het zou raar zijn om te zwijgen… en anders hoor je later wel iets van “Had oe de brille soms niet op?” In een grote stad ligt dat iets anders. Waarom zou je iemand gedag zeggen die geen familie is, die niet je buurman of buurvrouw vormt, iemand die je niet kent?
Eh, misschien omdat ‘ie in een Volvo rijdt? Ik kon het niet nalaten om te denken: “Als die inwoners van Lulea nu eens alle andere merken aan de kant zetten en allemaal voor een Volvo kiezen?” Meer smaken zijn er natuurlijk niet. Je rijdt in een Volvo of je rijdt in iets anders. Ik denk zelf dat de wereld sowieso een stuk aangenamer en gezelliger zou worden als we dat voorbeeld allemaal zouden volgen. Dan is iedereen familie van elkaar. In de realiteit heb je nog andere automerken. Er zullen voorlopig mensen blijven die zich niet in een Volvo verplaatsen. Wat nu? Wat gebeurt er als wij iemand tegenkomen die niet bij de familie hoort? Als Volvorijder volg je de Volvo-etiquette. Je bent sociaal, je helpt elkaar waar je kunt en je zegt iedereen goedendag. Iedereen heeft het tenslotte in zich om een potentiële Volvorijder en dus familielid te worden. Ze weten het zelf alleen nog niet. “Hej!” Ik heb gezegd.
( Column #38 | Volvodrive Magazine | nr. 80 / 2024 )
MARINUS BROUWER
Is gedreven lakspecialist, ondernemer en woordensmid. Met veel slagvaardigheid en woordspelingen uit hij op social media als autoriteit op zijn gebied zijn passie voor glans, tevens de naam van zijn onderneming. Als je hem niet in zijn werkplaats vindt, werkt hij op locatie bij de klant. Als “knight in shining armour”, mag je wel zeggen, want zijn lakherstellende behandeling redt autolevens. Zijn diepzwarte, soepel rijdende Volvo V70 R is een hoogglanzend visitekaartje en heeft een extreem hoge aaibaarheidsfactor, maar Brouwer hashtagt: “#eyesdontleavefingerprints”. Met andere woorden: “Alleen kijken, niet aankomen!” Hij schrijft op deze plek over Volvo, autoverzorging, passie voor glans, het leven en de rest.